Een droom als tiener hoeft geen bevlieging te zijn.

In het tweede middelbaar had ik er genoeg van! Taal-Wiskunde, wat zat ik daar eigenlijk te doen?

Je moet weten dat ik in Don Bosco wou blijven en "iets" met chemie wou gaan doen. Dat leek me boeiend. Ik volgde echter een vriendinnetje, ging met haar mee naar de oude meisjesschool waardoor mijn verhaal een heel andere wending kreeg dan de chemiedroom.

Een oude meisjesschool... best een uitdaging als je vier broers gewoon was. Daarenboven bleek het ook nog eens megasaai te zijn! Telkens weer zo lang op je stoel moeten blijven zitten: Echt vervelend!

Als kind in de lagere school ontwierp ik mijn eigen kledij en mijn mama bracht mijn ontwerpen dan ook echt tot leven. Een mooi voorbeeld hiervan was het zelf uitgetekende kostuum met koeienvlekken: ik tekende het, mijn ma maakte het en vervolgens ging ik met grote fierheid in koeienvlekkenkostuum naar school.

Uiteraard word je dan door sommigen uitgelachen en gepest, maar 'who cares'? Ik was toch maar mooi mezelf en trok me helemaal niets aan van wat andere mensen van mij dachten. Ik kan de dag van vandaag nog veel leren van dat kind van toen.

Fotografie? Daar zit geen toekomst in! Nee je studeert dat niet.

Bovenstaande woorden, waren de woorden van mijn papa. Als laatste kind van zes denk ik soms dat ik voor mijn papa de grootste uitdaging was. Ik was de "rare" die met kunst en dieren bezig was en die daarenboven ook nog eens gedichten en verhalen schreef. Ik had het continu over emoties en fantasie en zelfs over psycholoog worden. Allemaal dingen die bij mijn papa enorm veel weerstand opriepen. En dan wou ik ook nog eens een kunstrichting studeren op mijn veertien jaar? Nee dat kon er bij hem echt niet in!

Met een gezin van zes leek mijn papa een zeer rationeel man die vooral wou dat we niet in armoede zouden terecht komen. Daardoor was hij vaak aan het werk. Dit soms tot mijn grote ergernis: als kind begreep ik dit niet. Ik zeg ook bewust leek een rationeel man, want hij was degene die toneel speelde en die erg kon genieten van muziek. Toch wou hij me meer richting boekhouding sturen en jawel ik heb ook wel iets met cijfers! Maar toch, die fotografie kriebelde echt veel te hard, daar zat tenminste echt magie in! Ik bleef erg koppig, of hoe noem je het vastberaden?

Uiteindelijk door mijn mama kon ik dan toch voor fotografie kiezen. Een geluk dat ik ook een tien jaar oudere zus had die met mij naar Mechelen reed om me te laten inschrijven. Om fotografie te studeren moest ik er wel wat voor over hebben: Om zes uur opstaan, minstens een uur onderweg zijn met de trein, laat thuiskomen en dan ook nog eens huiswerk maken op dat late uur.

Was ik daar een uitstekende student? :-) Zeker niet! Een vak als fotochemie boeide me echt en esthetiek van de fotografie ook. Maar bij het vak optica kon ik absoluut de technische tekeningen niet maken die verwacht werden en daardoor was ik op de duur niet meer gemotiveerd, behalve in de donkere kamer.

Een donkere kamer is pure magie, en vandaar komt mijn voorliefde voor zwart-wit fotografie.

Ik ben zo dankbaar dat ik nog analoog geschoold ben. De geur van de chemie, het wiegen van het ontwikkelbad en dan langzaamaan in dat bad het magische beeld zien verschijnen. Dit was het echt! Een ambacht.

Het was een droom van een tiener van veertien jaar...

Ondertussen zijn we twintig jaar verder, bleef de fotografie als enige constante aanwezig in mijn leven, in mooie en moeilijke tijden. Het is nu dus tijd om te blijven groeien en de fotografie terug aan de tafel te brengen bij de mensen. Ik kies er bewust voor om bij iedere fotoshoot artprints te geven. Met een knipoog naar het bariet papier van vroeger, waar we ooit allemaal wel eens op gevloekt hebben! :-)

Tip van de dag, als je kinderen of tieners dus dromen hebben die jou niets lijken, geloof er toch maar in, het hoeft niet persé een bevlieging te zijn. Het brengt immers altijd iets. De zoektocht naar zichzelf of de passie / job van hun leven. Ik besef ook heel goed dat door dit nu te schrijven dat mijn kinderen deze woorden zeer graag tegen mij zullen gebruiken. Poging 200 voor jullie eigen YouTube kanaal kan van start gaan. ;-)